Dnia 26.11.2015r. w Warszawie odbyły się centralne uroczystości obchodów Święta Kolejarza organizowane przez ZZDR PKP.
Zamieszczamy relację z tego wydarzenia, w której znajdziecie przemówienie okolicznościowe Przewodniczącego ZZDR PKP Kol. Aleksandra Motyki, list gratulacyjny otryzmany z rąk Jana Guza od OPZZ oraz fotorelację.
Na uwagę zasługuje także fakt, że Przewodniczący OPZZ przybył na uroczystość z dodatkowym odznaczeniem - "Za zasługi dla OPZZ", którym uhonorowano Przewodniczącego ZZDR PKP. OPZZ zamieściło także swoją relację z tej uroczystości w swoich środkach masowego przekazu - możecie zobaczyć ją tutaj


Witam bardzo serdecznie wszystkich zgromadzonych na tej sali, szczególnie witam Naszych miłych gości:
Pana Andrzeja Filipa Wojciechowskiego – Prezesa Zarządu PKP PLK S.A.
Pana Andrzeja Pawłowskiego – Wiceprezesa Spółki PKP PLK S.A.
Pana Jana Guza – Przewodniczącego OPZZ

Witam Poczty Sztandarowe Naszego Związku, poczet sztandarowy Rady Krajowej, Sektora Infrastruktury, MKR ZZDR PKP Kraków, MKR ZZDR PKP Olsztyn, MKR ZZDR PKP Skarżysko Kamienna, MKR ZZDR PKP Częstochowa, KR ZZDR PKP Nowy Sącz a szczególnie witam Was Koleżanki i Koledzy wyróżnieni odznaczeniami honorowymi resortowymi i związkowymi.
Witam członków Rady Krajowej Związku Zawodowego Dyżurnych Ruchu PKP

W 24 letniej historii Związku Zawodowego Dyżurnych Ruchu PKP jest piękna tradycja. Co roku w okresie kiedy Brać Kolejarska obchodzi swoje święto i dziękuje za opiekę swojej Patronce św. Katarzynie Aleksandryjskiej - także i my dzisiaj spotykamy się, aby po raz kolejny obchodzić Święto Kolejarza, tradycję nierozerwalnie związaną ze środowiskiem kolejarskim od ponad 170 lat.
Tradycja ta tworzy naszą zawodową tożsamość oraz wpisana jest w etos naszego zawodu. Mam głęboką nadzieję, że nowe czasy i nowe pokolenie młodych kolejarzy będzie ją pielęgnować i podtrzymywać.

Dziś przy okazji tych kolejnych obchodów chciałbym podzielić się refleksją nad dzisiejszą sytuacją w relacjach między Kolejarzami wewnątrz podzielonego na spółki środowiska i relacjach pracodawców z pracownikami naszej branży.

Niestety naszemu pokoleniu kolejarzy nie udało się wypełnić słów Św. Jana Pawła II „….kolejarze nie dajcie się podzielić…” – podziały dokonały się na wszystkich szczeblach struktur branży kolejowej…i dokonują się nadal.
Czy jednak naprawdę wszędzie, i we wszystkich umarło już myślenie, że jesteśmy jedną wspólną kolejową rodziną?
Mam głębokie przekonanie, że nie, że tlą się jeszcze w wielu naszych kolejowych sercach iskry solidarności zawodowej.
Mamy często tego przykłady w codziennej pracy, w życzliwości okazywanej sobie na kolejowych szlakach, osobiście lub drogą radiową. Mamy wiele przykładów, bezinteresownej pomocy, współpracy, wykraczającej ponad zakres obowiązków, w relacjach dyżurny ruchu – maszynista i wzajemnie. Takie przypadki nie tylko budują ale są przykładem, że można ciągle myśleć o wspólnym etosie KOLEJARZA.
Owszem można powiedzieć, że są też przykłady negatywne, może nawet liczniejsze …ale czy to nie kropla drąży skałę..?

Za chwilę wręczymy odznaczenia, które jestem przekonany są uhonorowaniem Naszych Koleżanek i Kolegów za właśnie takie postawy, za dobrą, rzetelną pracę, która często wykonywana jest z poświęceniem, ponad standardowe procedury i zakres przypisanych obowiązków.
Wiele mówi się od lat w naszej branży o bezpieczeństwie, jednak musimy zdać sobie sprawę, że podstawą do budowania tego bezpieczeństwa muszą być dobre wzajemne relacje zarówno na danym posterunku ruchu jak i pomiędzy wszystkimi uczestnikami kolejowych procesów przewozowych. Nie może dochodzić do wzajemnych antagonizmów, przerzucania się odpowiedzialnością na Polskich torach.
Niestety obserwujemy też takie przypadki, kiedy jeden z Urzędów, który ma stać na straży bezpieczeństwa ruchu kolejowego i regulacji transportu kolejowego w Polsce, sam wręcz „nakręca” takie nastroje w kolejnictwie.

Osobnym tematem są wzajemne relacje pomiędzy pracodawcami kolejowymi a stroną społeczną reprezentującą pracowników. Tutaj wydaje się, że nastroje kreują media, ale czy tak powinno być. Czy mądry pracodawca, którego jednym ze sztandarowych haseł jest dialog społeczny, powinien poddawać się takiej propagandzie politycznej?
Zapewne Święta Katarzyna patrząca na nas dzisiaj jakby szczególnie w okolicach naszego święta… z politowaniem patrzy na wszystkie zabiegi i podchody tych, którzy wypowiadają wszelkie porozumienia i układy tłumacząc to względami ekonomicznymi, przy jednoczesnym pobieraniu przez tych samych ekonomicznie nieuzasadnionych wysokich wynagrodzeń. Obłuda i fałszywość tych intencji widoczne są w całym środowisku kolejowym.

Pomimo, że członkowie Naszego Związku są zatrudnieni w różnych spółkach, to większość około 80% członków jest zatrudnionych w spółce PKP PLK S.A. i dlatego przy okazji Naszego wspólnego święta pragnę przedstawić wartości jakie obecny Zarząd tej spółki rekomendował w tym roku.
Są to cztery wartości, które mają być drogowskazem dla wszystkich pracowników Firmy – w tym i dla Zarządu:
bezpieczeństwo, szacunek, solidność i rezultaty.
Piękna idea i piękne wartości jako Związek liczymy, że osiąganie tych wartości będzie priorytetem działań wszystkich struktur Spółki a także związków zawodowych w niej działających.
Może ta idea zostanie przelana na pozostałe spółki kolejowe.
Czy tak się stanie zobaczymy, ale…. czy my związkowcy jako uczestnicy szeroko pojętego dialogu społecznego tak samo rozumiemy te wartości?

Dla nas pracowników:
BEZPIECZEŃSTWO – to jednoznaczne i spójne decyzje i instrukcje w zakresie prowadzenia ruchu kolejowego, to mądrzy zwierzchnicy posiadający odpowiednie kwalifikacje i przede wszystkim doświadczenie, to brak presji ekonomicznej w obszarach bezpośrednio związanych z bezpieczeństwem i prowadzeniem ruchu kolejowego – powodującej ograniczenia lub likwidację obsad posterunków.
SZACUNEK – to wzajemne dobre relacje w zespołach pracowniczych i w wzajemnych kontaktach z pracodawcą, to poszanowanie praw pracowniczych wynikających z KP i ZUZP, to dobra ocena pracy i płacy przez pracodawcę – szczególnie na tych samych stanowiskach i w tych samych zespołach – zróżnicowanie wynagrodzeń na jednym posterunku nie buduje dobrych relacji to uszanowanie różnicy zdań w ramach dialogu i szukanie kompromisu.
SOLIDNOŚĆ – to brak zgody na rozwiązania tymczasowe, które stają się stałym sposobem w obszarach prowadzenia ruchu kolejowego, to mocne kadry i środki pozwalające na doskonalenie i poszerzanie wiedzy pracowników, to pełna identyfikacja pracowników na podstawowych stanowiskach pracy i kadry zarządzającej z firmą, to warunki pracy, zarówno te zewnętrzne jak i wewnętrzne.
REZULTATY – to atrakcyjność oferty w zakresie przewozów kolejowych, to brak zdarzeń kolejowych, to zadowolony pracownik chętnie pełniący służbę w mundurze z orłem na czapce a nie dyżur w kamizelce ostrzegawczej.

Zapewne jest jeszcze wiele miejsc, gdzie nie zatraciła się idea jedności braci kolejarskiej niezależnie od spółki w jakiej jesteśmy zatrudnieni.
Oby tych miejsc było jak najwięcej. Liczę także, że odradzająca się edukacja branżowa na poziomie techników i nauczyciele zatrudnieni do kształcenia nowych kadr kolejowych – rozwijają w młodzieży ten styl myślenia, że kolej jest jedna i wszyscy razem pracujemy na jej wizerunek.

Koleżanki i Koledzy!

W dniu tego pięknego Święta organizowanego przez Związek Zawodowy Dyżurnych Ruchu PKP pragnę wyrazić Wam szczerą wdzięczność za codzienny trud, za wieloletnią służbę /a nie dyżur/ dla Polskiej Kolei.
Mimo, że Polska Kolei nie ma w ostatnim czasie najlepszej opinii medialnej, to nie ulega wątpliwości, iż dzięki Waszej codziennie niezłomnej i profesjonalnej postawie podróżni i klienci mogą mieć pełne zaufanie do polskiej kolei, bo to Wy gwarantujecie im bezpieczeństwo.
Wierzę, że dzięki Wam Polska Kolej stanie się silnym segmentem naszej gospodarki, świadcząc usługi transportowe najwyższej jakości a jej prestiż i wizerunek każdego dnia będzie się podnosił.
Proszę przyjąć pozdrowienia i najlepsze życzenia, wiele sukcesów i satysfakcji z pracy zawodowej oraz szczęścia i radości w życiu osobistym i rodzinnym.
Również serdeczne życzenia przekazuję emerytom i rencistom oraz Waszym Rodzinom.

Aleksander Motyka